Kotwiczne uderzenia , znane również jako kotwice napędowe Hammer, są popularnymi mechanicznymi kotwicami rozszerzeń używanymi do przymocowania urządzeń do betonu, cegły lub bloku. Jednak ich moc utrzymywania nie jest prostą, uniwersalną liczbą.
1. Specyfikacje producenta są najważniejsze:
* Głównym źródłem: jedynym wiarygodnym źródłem bezpiecznej pojemności obciążenia (rozciągania i ścinania) określonego kotwicy uderzenia jest techniczny arkusz danych (TDS) dostarczany przez jego producenta.
* Zależne od modelu i wielkości: pojemność zmienia się znacznie w zależności od średnicy kotwicy, długości, materiału (zazwyczaj stalowego lub stali nierdzewnej) i specyficznej konstrukcji. Kotwica o średnicy 1/4 cala ma zasadniczo mniejszą niż 1/2 "kotwicę o średnicy 1/2" z tej samej linii.
* Głębokość osadzenia: głębokość, do której kotwica jest napędzana do materiału podstawowego, ma kluczowe znaczenie. Producenci testują kotwice na specyficznych minimalnych głębokościach osadzenia i drastycznie obniża tę głębokość.
2. Siła materiału podstawowego jest kluczowa:
* Betonowa wytrzymałość na ściskanie: Wydajność kotwicy jest bezpośrednio powiązana z wytrzymałością na ściskanie (mierzoną w PSI lub MPA) betonu, w którym został zainstalowany. Większość danych producenta zakłada instalację w standardowym betonie 2000 - 3000 psi. Beton o wyższej wytrzymałości na ogół pozwala na wyższe zdolności kotwiczące, podczas gdy beton o niższej wytrzymałości znacznie go zmniejsza.
* Pęknięte vs. niezwłoczone beton: Kotwice działają inaczej w betonie, który ma pozostać niezmieniony w porównaniu z betonem, który może rozwijać pęknięcia (np. Strefy sejsmiczne, elementy strukturalne). Dane producenta określają zdolności dla obu warunków, przy czym pęknięte pojemności betonowe są niższe.
* Murowanie/cegła: wydajność w cegły lub bloku zależy w dużej mierze od siły urządzenia i jakości zapraw. Arkusze danych producenta często zapewniają dla tych materiałów określone możliwości lub czynniki wyodrębnione.
3. Rodzaj i kierunek obciążenia:
* Napięcie (wyciąganie) vs. ścinanie (boczne): Kotwiczne uderzenia mają różne zdolności dla sił próbujących je wyciągnąć prosto (napięcie) w porównaniu z siłami próbującymi jeździć na boki (ścinanie). TDS wymienia oba wartości.
* Łączne obciążenia: Gdy napięcie i ścinanie działają jednocześnie, równania interakcji (zwykle dostarczane w TDS lub standardach, takie jak ACI 318) muszą być wykorzystane do określenia bezpiecznego łącznego obciążenia, które będzie mniejsze niż tylko indywidualne pojemność.
4. Jakość instalacji:
* Prawidłowa średnica otworu: wiercenie otworu większego niż określona dla średnicy kotwicy uderzenia zmniejsza powierzchnię kontaktową i znacznie zagraża mocy trzymania.
* Czysty otwór: Pył i zanieczyszczenia w otworze zapobiegają pełnym rozszerzeniu rękawa kotwicy o materiał podstawowy, zmniejszając pojemność. Otwory należy dokładnie wyczyścić (np. Za pomocą szczotki drucianej i podmuchu powietrza).
* Właściwe ustawienie: Kotwica uderzenia musi być napędzana w pełni i prosto, dopóki głowa nie będzie się spłukać lub nieco poniżej urządzenia. Niedostateczne prowadzenie zapobiega pełnej ekspansji.
5. Czynniki bezpieczeństwa i kody:
* Znaczny margines: Opublikowano dopuszczalne pojemności obciążenia już zawierają znaczne współczynniki bezpieczeństwa (często 4: 1 lub 5: 1) w stosunku do średniego obciążenia awarii ostatecznego określonego w standardowych testach. Nigdy nie próbuj obliczać użytecznych obciążeń na podstawie ostatecznych wartości testowych znalezionych online bez stosowania odpowiednich czynników bezpieczeństwa.
* Kody budowlane: lokalne kody budowlane (np. IBC w USA, odwołując się do ACI 318) dyktują wymagania dotyczące projektowania zakotwiczenia, w tym czynników bezpieczeństwa i metodologii projektowania, których muszą przestrzegać profesjonaliści.
6. Znaczenie certyfikacji:
* Renomowani producenci przetestują i oceniane przez niezależne organy (np. Usługa oceny ICC w USA, ETA w Europie). Te raporty oceniające dostarczają uznane przez kod dopuszczalne wartości obciążenia na podstawie rygorystycznych protokołów testowych i są ostatecznym przewodnikiem do użytku zgodnego.
